Wiele razy byłem świadkiem sytuacji, w której osoba opowiadająca mi jakieś swoje historie z życia wypowiadała sentencje typu: „ale mnie on zdenerwował” albo „nie poradzę sobie z tym”. Jednocześnie wypowiedź ta powodowała wejście w negatywny stan emocjonalny.
Zdarzyło Ci się powiedzieć, odczuć coś podobnego? Sprawdźmy zatem jaki mechanizm ma w takich sytuacjach miejsce i zobaczmy co z tym możemy zrobić.

Kontynuujemy zatem naszą przygodę z metaprogramami. Ciekaw jestem jakie są Twoje doświadczenia, obserwacje w stosowaniu pierwszych trzech z nich, które poznałeś w części pierwszej artykułu. Czytaj zatem dalej by poznać kolejne trzy metaprogramy i przekonaj się jak bardzo przydatna w komunikacji jest umiejętność ich zauważania.

Czy byłoby łatwiej komunikować się z drugą osobą gdybyś wiedział jak ta osoba myśli? Czy komunikując się z drugą osobą w taki sam sposób, w jaki ona przetwarza informacje zwiększy siłę naszej perswazji? Jestem przekonany, że tak jest. Możesz zadać pytanie, w jaki sposób dowiedzieć się jak myśli druga osoba? Zdziwisz się jakie to proste. W tym dwuodcinkowym cyklu artykułów nauczysz się jak możesz się tego dowiedzieć i jak możesz to wykorzystać.

Dlaczego ktoś kupuje ekskluzywny włoski samochód, zegarek robiony w policzalnej ilości sztuk, składany ręcznie z najdroższych elementów, sygnowany marką uznawaną w określonych kręgach za obiekt pożądania? Są to elementy układanki, która kształtuje obraz przynależności do klasy, grupy, środowiska z jednoczesnym programowaniem właściciela na dobre samopoczucie oraz komfort. Przeanalizuj wraz ze mną kilka przypadków, które pomogą Ci w kalibrowaniu i modelowaniu zachowań.

Cytując klasyka “show jaki jest każdy widzi” – jednak czy informacje jakie przekazują uczestnicy pozwalają nam wątpić w słuszność postępowania ludzi odpowiedzialnych za kreowanie ich wizerunku?